ଦି ସ୍ମରଣିକା - ଓଡ଼ିଶା ଓ ଓଡ଼ିଆଙ୍କ ପାଇଁ

== ଓଡ଼ିଆ == କବିତା : କାଳିଜାଈରେ ସନ୍ଧ୍ୟା ଧ୍ୟାନ ଦିଅନ୍ତୁ: [୨୮ ଜୁନ୍‌ ୨୦୨୩] ଏହି କବିତାଟିର ରଚୟିତା କିଏ ତାହା ଅମିମାଂସିତ ଥିବାରୁ "ଗୋଦାବରୀଶ ମିଶ୍ର" ଙ୍କ ନାମ ହଟାଇବାକୁ ବାଧ୍ୟ ହେଲୁ । ପର୍ଯ୍ୟାପ୍ତ ପ୍ରମାଣ ପାଇବା ପରେ ଗୀତିକାରଙ୍କ ନାମ ସ୍ଥାନିତ କରିବୁ । କାତ ଧରି ଧୀରେ ନାଉରି ନାଆ ଦେଇଛି ମେଲି, ଉତ୍ତରା ପବନ ଆଗକୁ ଦିଏ ତଲେଇ ଠେଲି ॥ ନାଚି ନାଚି ଚାଲେ ତରଣୀ ନାଚେ ଶତ ତରଙ୍ଗ, ଉଡି ଆସି ଜଳେ ଭାସନ୍ତି କାହିଁ କେତେ ବିହଙ୍ଗ ॥ ହଂସ ହଂସରାଳୀ ଖେଳନ୍ତି ଢେଉ ଦୋଳିରେ ଖେଳ, ଆସିଲାଣି ଖରା ମଉଳି ଛାଇ ଲେଉଟା ବେଳ ॥ ମାଛରଙ୍କା ପକ୍ଷୀ ଉଡ଼ଇ ଡେଣା ଝାଡ଼ି ଆକାଶେ, ଲକ୍ଷ୍ୟ ରଖି ଜଳେ ବୁଡ଼ଇ ମୀନ ଧରିବା ଆଶେ ॥ ଚାହୁଁ ଚାହୁଁ ଯାଇ ଗଭୀର ଜଳେ ପଡିଲା ନାଆ, ଅକାତ ପାଣି ସେ ଗଣ୍ଡରେ କାଳିଜାଈ ତା ନାଆଁ ॥ କାତ ରଖି ନାବେ ନାଉରି ନେଲା ଆହୁଲା କରେ, ମା କାଳିଜାଈ ସୁମରି ମଙ୍ଗ ସଳଖି ଧରେ ॥ ନୀଳ ଊର୍ମିମାଳା ଉଠଇ ବହେ ପବନ ଖର, ଛିଟିକି ପଡ଼ଇ ନାଆରେ ପାଣି ଥରକୁ ଥର ॥ ନାଆ ପାଶେ ଖେଳେ ମଗର ବୁଡ଼ି ଛଟକି ଉଠେ, ଖେଳେ ଶିଶୁମାର ଶାଙ୍କୁଚ ପୁଣି ଲାଙ୍ଗୁଡ଼ ପିଟେ ॥ ପାରି ହୋଇ ଗଣ୍ଡ ବିଷମ ନାଆ ଲାଗିଲା କୂଳେ, ସୁଷମା ନିରେଖି ଉଠିଲା ଶ୍ୟାମ ଶଇଳ ଚୁଳେ ॥ ବୁଡ଼ି ଯାଉଥିଲେ ସବିତା ଦୂର ଭାଲେରି ଶିଖେ, ଉଡ଼ି ଆସୁଥିଲେ ବିହଙ୍ଗେ ସୁଖେ ଜଟିଆ ମୁଖେ ॥ ଅସ୍ତଗାମୀ ରବି କିରଣ ପଡ଼ି ଚ

== ଓଡ଼ିଆ == ଗୀତ : ଗାଁ ମଝିରେ ଚାନ୍ଦିନୀ ଭାଷା : ଓଡ଼ିଆ ଆଲବମ : ଚାନ୍ଦିନୀ କଣ୍ଠ : ମହମ୍ମଦ ଅଜିଜ୍ ଗୀତିକାର : ସ୍ଵରୁପ ନାୟକ  ସଂଗୀତ ନିର୍ଦ୍ଦେଶକ : ସରୋଜ ନନ୍ଦ ଗାଁ ମଝିରେ ଚାନ୍ଦିନୀ ଚାନ୍ଦିନୀ ପାଖେ କୂଅ ସେଇ କୂଅ ମୂଳେ ଦେଖିଲି ଗୋଟେ ସୁନ୍ଦରୀ ଝିଅ ଓ..ଗାଁ ମଝିରେ ଚାନ୍ଦିନୀ ଚାନ୍ଦିନୀ ପାଖେ କୂଅ ସେଇ କୂଅ ମୂଳେ ଦେଖିଲି ଗୋଟେ ସୁନ୍ଦରୀ ଝିଅ ଯେତେ ପଚାରିଲି ହୋ.. ଯେତେ ପଚାରିଲି ନାଆଟି ତାର ଲାଜେ ଲୁଚେଇଲା ମୁହଁ ଗାଁ ମଝିରେ.. ଗାଁ ମଝିରେ ଚାନ୍ଦିନୀ ଚାନ୍ଦିନୀ ପାଖେ କୂଅ ସେଇ କୂଅ ମୂଳେ ଦେଖିଲି ଗୋଟେ ସୁନ୍ଦରୀ ଝିଅ ॥ ପାଣି କାଢ଼ୁ କାଢ଼ୁ ଓଦା ହେଇଥିଲା ତା ଦେହର ପିନ୍ଧା ଲୁଗା କଉଠି ଲୁଚିବ ଲୁଚିବ ବୋଲି ଖୋଜୁଥିଲା ସେ ଜାଗା ପାଣି କାଢ଼ୁ କାଢ଼ୁ ଓଦା ହେଇଥିଲା ତା ଦେହର ପିନ୍ଧା ଲୁଗା କଉଠି ଲୁଚିବ ଲୁଚିବ ବୋଲି ଖୋଜୁଥିଲା ସେ ଜାଗା କୂଅମୂଳର ଶିଉଳି ରେ ତା ପାଦ ଗଲା ଖସି ତାର ଏମିତି ହାଲତ ଦେଖି ମୁଁ ଟିକେ ଦେଲି ହସି କୂଅମୂଳର ଶିଉଳି ରେ ତା ପାଦ ଗଲା ଖସି ତାର ଏମିତି ହାଲତ ଦେଖି ମୁଁ ଟିକେ ଦେଲି ହସି ହାତ ବଢ଼େଇଲି.. ହାତ ବଢ଼େଇଲି ଧରିବା ପାଇଁ ଥରୁଥିଲା ତା ଦେହ ଗାଁ ମଝିରେ.. ଗାଁ ମଝିରେ ଚାନ୍ଦିନୀ ଚାନ୍ଦିନୀ ପାଖେ କୂଅ ସେଇ କୂଅ ମୂଳେ ଦେଖିଲି ଗୋଟେ ସୁନ୍ଦରୀ ଝିଅ  ॥୧॥ କଣେଇ କଣେଇ ମତେ ଅନେଇ କହିଲା ଛେପ ଢୋକି ଛୁଇଁଲ ଯଦି ହାତକୁ ମୋର

ଗୀତ : ଶିଳ୍ପୀ ଆମେ ଶ୍ରମିକ ଆମେ ଭାଷା : ଓଡ଼ିଆ ଶିଳ୍ପୀ ଆମେ ଶ୍ରମିକ ଆମେ         କାମରେ ଥାଉ ମାତି ମନୁନା କେବେ ବରଷା, ଜାଡ଼         ଝାଞ୍ଜି ଖରା ତାତି ॥୧॥  ଗଢ଼ିଲୁ ଆମେ ଦେଉଳ କେତେ         ସଡ଼କ, ସେତୁ, ଗଡ଼ ଆମରି ଲାଗି ଆମରି ଦେଶ         ଜଗତେ ହେଲା ବଡ଼ ॥୨॥ କୋଣାରକରେ ଭୁବନେଶ୍ଵରେ         ପୁରୀରେ ଆମ କାମ ପଥର ଦେହେ ଅମର କଲା         ଓଡ଼ିଆ ଜାତି ନାମ ॥୩॥ ଖଣିରୁ ଆମେ କୋଇଲା କାଢ଼ୁଁ         ପଥର ଦେହୁଁ ଲୁହା ରାଉରକେଲା ତାଳଚେରରେ         ଚଳାଉ କଳ ନୂଆ ॥୪॥ ହୀରାକୁଦରେ ରୋକିଲୁ ଆମେ         ମହାନଦୀର ପାଣି ଗହୀର ବିଲେ ଖେଳାଇ ଦେଲୁ         ସବୁଜ ଶୋଭା ଆଣି ॥୫॥ ଆମରି ଲାଗି ଘର ଘରକେ         ବିଜୁଳିବତୀ ଜଳେ ଦରିଆ ବୁକେ ଜାହାଜ ଚଳେ         ଆମରି ବୁଦ୍ଧି ବଳେ ॥୬॥ ଆମେଇ ଗଢ଼ୁ ଉଡ଼ାଜାହାଜ         ଆକାଶେ ଯାଏ ଉଡ଼ି ଚଢ଼ାଉ କଲେ ବଇରି ଆସି         ଯୁଦ୍ଧେ ଯାଉ ମାଡ଼ି ॥୭॥ ନୂଆରୁ ନୂଆ ଯନ୍ତ୍ର ଗଢ଼ୁ         କାମର ଜୟ ଗାଉ ଚାହୁଁରେ ଆମେ ଅଭାବ ଦୁଃଖ         ଯାଉରେ ଦେଶୁ ଯାଉ ॥୮॥ ଆପଣଙ୍କ ମତାମତ ବା ପ୍ରଶ୍ନ ତଳେ comment କରି ଜଣାନ୍ତୁ...

== ଓଡ଼ିଆ == ଗୀତ : କଳାମାଣିକରେ, ଧୀରେ ଘେନ କାନନରେ ଗୀତିକାର : ଅଭିମନ୍ୟୁ ସାମନ୍ତସିଂହାର (୧୭୬୦-୧୮୦୬) କଣ୍ଠ : ଶ୍ୟାମାମଣି ପଟ୍ଟନାୟକ ଧୀରେ ଘେନ କାନନରେ କୃଷ୍ଣ ବିଳମ୍ବିତ, ବାତ୍ସଲ୍ୟ-ମମତା ଘେନି ଭାଳୁଛନ୍ତି ମାତ କଳାମାଣିକରେ ॥୧॥ ନିଧନ ସଙ୍ଖାଳି ମୋର ଦରିଦ୍ର ପସରା, ଅନ୍ଧର ଲଉଡ଼ି ବାବୁରେ ହୃଦ ରତ୍ନହାରା କଳାମାଣିକରେ ॥୨॥ ମୋ ଜୀବ ଜୀବନ ତୁହି ନୟନ ପ୍ରତିମା, ତୋତେ କି ପାସୋରି ହେବ, ମୋର ସୁଖ ସୀମା କଳାମାଣିକରେ ॥୩॥    ଡରୁଥାଉ ଅନ୍ଧାରକୁ ରଖିଯାଉ ଗୋରୁ, ଜନକ ଜନନୀ ସୁଖ କାହିଁପାଇଁ ସାରୁ କଳାମାଣିକରେ ॥୪॥   ବୃଦ୍ଧକାଳେ ତୁ ମୋହର ଏକଇ ନନ୍ଦନ, ହୃଦତାପ ବିନାଶନେ ତୁ ହରିଚନ୍ଦନ  କଳାମାଣିକରେ ॥୫॥      ଗୋଟିକ, ଅଧାମ, ସର ନ ରୁଚଇ ତୋତେ, ନାଚି ଲାଞ୍ଚ ମାଗୁଥାଉ ଲବଣି କେମନ୍ତେ କଳାମାଣିକରେ ॥୬॥     ତୋଳି ମୁଁ ଧଇଲେ ଗୋଳି ହୋଇଯାଉ ତୁହି, ତୋ ଦୁର୍ବଳ ଦେଖି କାହିଁ ପଶିବଇଁ ମୁହିଁ କଳାମାଣିକରେ ॥୭॥    ଡାକିନୀ ଲୋଭାନ୍ତି ବୋଲି ଡରୁଥାଇ ମନେ, ବାର ବାର ବାରୁଥାଇ ଯିବା ପାଇଁ ବନେ   କଳାମାଣିକରେ ॥୮॥  ନିଶାଚର ମାତିବାର ଶୁଭୁଚି ଶ୍ରୁତିକି, ମୁଁ ଡଙ୍କୁଣୀ ଛାଡ଼ିଦେଲି ବନକୁ କାହିଁକି କଳାମାଣିକରେ ॥୯॥     ଝାଳ ବହୁଥିବ ଅଙ୍ଗୁ ଲାଗି ଝାଞ୍ଜି ଖରା, ଶ୍ରମ ପାଇ ତରୁତଳେ ବସିଥିବୁ ପରା    କଳାମାଣିକରେ ॥୧୦॥    ନେଲୁ ନାହଁ କାହିଁ ପାଇଁ ତୋ' କଠଉ ଛତା,

== ଓଡ଼ିଆ ==   ଗୀତ: ମୋ କଳା ଚାନ୍ଦରେ ଭାଷା: ଓଡ଼ିଆ କଣ୍ଠ: ପ୍ରଣତୀ ମହାନ୍ତି  ଗୀତିକାର: ପଞ୍ଚାନନ ନାୟକ ସଂଗୀତ ନିର୍ଦ୍ଦେଶକ: ମଳୟ ମିଶ୍ର, ବିପିନ୍ ବାରିକ  ମୋ କଳା ଚାନ୍ଦରେ ଧନ୍ୟ ତୋ ଛନ୍ଦରେ କି ଗୁଣି କରିଚୁ ଧନ ହେଲି ମୁଁ ଅନ୍ଧରେ ମୋ କଳା ଚାନ୍ଦରେ ଧନ୍ୟ ତୋ ଛନ୍ଦରେ କି ଗୁଣି କରିଚୁ ଧନ ହେଲି ମୁଁ ଅନ୍ଧରେ ତୁ ମନେ ପଡ଼ିଗଲେ ଘର ମହକୁଚି ଚନ୍ଦନ କର୍ପୂର ଗନ୍ଧରେ.. ମୋ କଳା ଚାନ୍ଦରେ ଧନ୍ୟ ତୋ ଛନ୍ଦରେ କି ଗୁଣି କରିଚୁ ଧନ ହେଲି ମୁଁ ଅନ୍ଧରେ କି ଗୁଣି କରିଚୁ ଧନ ହେଲି ମୁଁ ଅନ୍ଧରେ ॥୧॥ ଅନ୍ଧର ଲଉଡ଼ି ଆରେ ଆଶାବାଡ଼ି ତୋ ବିନା ବାଟ ଅନ୍ଧାର ତୋ ହାତ ଧରି ବାଟ ଚାଲୁଥିଲେ ମୋର ବା କାହାକୁ ଡର ଅନ୍ଧର ଲଉଡ଼ି ଆରେ ଆଶାବାଡ଼ି ତୋ ବିନା ବାଟ ଅନ୍ଧାର ତୋ ହାତ ଧରି ବାଟ ଚାଲୁଥିଲେ ମୋର ବା କାହାକୁ ଡର ତୁ’ ଥା ଦୂରେ ଯେତେ ଲଡ଼ୁଥିବି ତତେ ଭଲରେ ହଉକି ମନ୍ଦରେ.. ମୋ କଳା ଚାନ୍ଦରେ ଧନ୍ୟ ତୋ ଛନ୍ଦରେ କି ଗୁଣି କରିଚୁ ଧନ ହେଲି ମୁଁ ଅନ୍ଧରେ କି ଗୁଣି କରିଚୁ ଧନ ହେଲି ମୁଁ ଅନ୍ଧରେ ॥୨॥ ପାଦ ଖସିଗଲେ ପ୍ରାଣ ଚାଲିଯାଏ ମଣିଷ ଜୀବନ ଏଇ ବାଙ୍କ ଚାହାଣୀରେ ଚାହିଁଥାରେ ଧନ ମରିବି ତୋ ମୁହଁ ଚାହିଁ ପାଦ ଖସିଗଲେ ପ୍ରାଣ ଚାଲିଯାଏ ମଣିଷ ଜୀବନ ଏଇ ବାଙ୍କ ଚାହାଣିରେ ଚାହିଁଥାରେ ଧନ ମରିବି ତୋ ମୁହଁ ଚାହିଁ ତୁ ଆର ଜନମରେ ହବୁକି ମୋ ପୁଅ ମଶାଣି ଯିବି ତୋ କାନ୍ଧରେ..